κατάκωλος

ο

1. αυτός που βρίσκεται στο εσώτατο σημείο

2. το ουδ. ως ουσ. το κατάκωλο

α) το εσώτατο σημείο

β) μυχός κόλπου.

επίρρ...

κατάκωλα

1. στο εσώτατο σημείο

2. στον μυχό κόλπου ή λιμανιού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -κωλος (< κῶλον «έντερο»), πρβλ. βραχύ-κωλος, πολύ-κωλος].